Na een voorlopig laatste rondje met mn hondje en het regelen van de laatste dingetjes thuis, stappen we in de auto.
Cor en Ilse brengen me naar Leidschendam, waar pa al klaar staat met een aangekoppelde caravan.
De reis verliep voorspoedig, er was weinig (door ons verwachtte) drukte, dus we konden in 1x door naar de camping.
Als je de N325 op rijd merk je meteen dat je in "4daagse gebied" l
komt.
Aan lantaarnpalen hangen grote rozetten met het embleem van de 100ste.
Dan komt de Waalbrug in zicht en gaat het "echt" worden...
"Liepen we daar alvast maar, dan waren we in elk geval gestart" waren pa zijn woorden en mijn gedachten.
Ook de caravan opzetten ging vlot.
We zijn door verschillende vaste "bewoners" aangesproken over het feit dat we samen zijn en dat ze ma dus missen.
Iedere keer dus weer vertellen, over haar val.. haar breuken en haar verblijf in het Nebo.
Iedereen hoopt dat ze spoedig weer volledig hersteld is en dat ze er volgend jaar weer bij is.
We hebben boodschappen gedaan, gegeten, zitten nu aan een borrel en gaan zo maar eens onze luiken sluiten.
Morgen vroeg dag... dan gaan onze eerste tradities van start. De kerk (en ook weer de jaarlijkse ontmoeting van lieve vrienden en een vast groepje wandelaars) met aansluitend koffie met appeltaart op het plein, een rondje stad en het aanmelden.
Truste allemaal en tot morgen
(de foto's willen weer eens niet, morgen nieuwe poging)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten