Vrijdag
Vandaag voor de laatste keer dit jaar aan de start en ik moet zeggen dat ik het niet heel erg vind, zal blij zijn als deze dag om is.
Niet vanwege mijn blessures, want die houden zich prima!!
Niet vanwege spierpijn of vermoeidheid of wat dan ook, tuurlijk ben je moe na zoveel km's,, maar dat is een kwestie van je er op instellen en dan kan er desnoods nog wel een dag achteraan
Niet vanwege spierpijn of vermoeidheid of wat dan ook, tuurlijk ben je moe na zoveel km's,, maar dat is een kwestie van je er op instellen en dan kan er desnoods nog wel een dag achteraan
Nee deze keer zijn het puur de blaren die me flink dwars zitten.
Omdat je altijd nog een poosje stil staat in de rij voor de start, zien de eerste paar 100 meter na de start er dan ook waarschijnlijk niet uit, maar het is niet anders.
Ik ben niet zielig (doe het mezelf aan) en wil dus ook dat mensen er zo min mogelijk van zien.
Ik loop altijd in mn pas om op die manier ook te vermijden dat knieën, heupen of andere dingen zeer gaan doen. Dan maar een stapje langzamer.. maar komen zal ik er!!
We lopen eerst weer een groot deel hetzelfde stuk als gister om Nijmegen uit te komen.
Op zijn vaste plek stond ook vandaag weer de "Goeiemorgen-man"
Deze man staat al ik weet niet hoeveel jaren (pa weet ook niet anders) alle dagen op vaste plekken met een megafoon iedereen een "Goeiemorgen" te wensen
Vandaag was dat het eerste emo momentje! De man is namelijk ernstig ziek en zeer waarschijnlijk was dit zijn laatste 4daagse.
"Bedankt goeie man!! Bedankt voor alle aanmoedigingen!"
Op weg naar Overasselt kom je eerst door een prachtig stuk natuur in en om St. Walrick.
Ik ben niet zielig (doe het mezelf aan) en wil dus ook dat mensen er zo min mogelijk van zien.
Ik loop altijd in mn pas om op die manier ook te vermijden dat knieën, heupen of andere dingen zeer gaan doen. Dan maar een stapje langzamer.. maar komen zal ik er!!
We lopen eerst weer een groot deel hetzelfde stuk als gister om Nijmegen uit te komen.
Op zijn vaste plek stond ook vandaag weer de "Goeiemorgen-man"
Deze man staat al ik weet niet hoeveel jaren (pa weet ook niet anders) alle dagen op vaste plekken met een megafoon iedereen een "Goeiemorgen" te wensen
Vandaag was dat het eerste emo momentje! De man is namelijk ernstig ziek en zeer waarschijnlijk was dit zijn laatste 4daagse.
"Bedankt goeie man!! Bedankt voor alle aanmoedigingen!"
Op weg naar Overasselt kom je eerst door een prachtig stuk natuur in en om St. Walrick.
Dan dus naar Overasselt (de fameuze slingerdijk) Mooi lopen, maar saai! Geen publiek langs de kant, geen muziek en een eindeloze sliert wandelaars voor en achter je.
Na de dijk nog een lange brug.. Bijzonder hoe mensen op zo'n dikke sliert wandelaars reageren.
Mensen toeteren vanuit auto's en vrachtwagens, juichen ons toe, zwaaien en maken foto's of filmpjes.
Vooral dat laatste is bijzonder.. daarvoor gaan ze soms zo langzaam rijden dat er complete files ontstaan of bijna aanrijdingen.
De route loopt vervolgens door het mooie plaatsje Linden.
Dat plaatsje versiert ieder jaar weer aan de hand van een bepaald thema het hele dorp.
Ik ben eerst even neergestreken voor een kopje soep.
Daarna verder, het thema had dit jaar blijkbaar met koken te maken.. Er was bijv "Kok-au-vin" daarbij zat een kok in een wijnvat, Elvis was dit jaar de BBQ King, er was een "hond in de pot" en nog veel meer van dat soort dingen
Erg leuk dat het hele dorp er ieder jaar weer zoveel werk van maakt
Na Linden ga je weer een redelijk dood stuk (waar weinig publiek of muziek is) in.. Mooi om te lopen, maar dan moet je er wel van kunnen genieten.
Op dit deel ging ik even stuk.. tranen in mn ogen en echt gedacht "ik wil niet meer"
Het mooie van wandelen is dan wel dat iedereen elkaar in de gaten houd en dus kwam er iemand bij me lopen die tegen me begon te praten en me er weer doorheen getrokken heeft! Dank nogmaals lieve onbekende!!
Op naar Beers .. Vanaf daar krijg je regelmatiger publiek en muziek.
Die afleiding had ik nodig.. samen met een pijnstiller kom je dan een heel eind.
Op dit deel ging ik even stuk.. tranen in mn ogen en echt gedacht "ik wil niet meer"
Het mooie van wandelen is dan wel dat iedereen elkaar in de gaten houd en dus kwam er iemand bij me lopen die tegen me begon te praten en me er weer doorheen getrokken heeft! Dank nogmaals lieve onbekende!!
Op naar Beers .. Vanaf daar krijg je regelmatiger publiek en muziek.
Die afleiding had ik nodig.. samen met een pijnstiller kom je dan een heel eind.
Op naar Cuijk waar het altijd groot feest is.
De pontonbrug over en dan nog 1 x een naar stuk dijk.
Op naar Mook, daar werd ik opgewacht door Ilse en mn moeder... FIJN!!
Weer een opsteker!!
Weer een opsteker!!
Vanuit Mook, via Molenhoek naar Malden.
Daar zou mn vader eerst op me wachten (heeft hij ook een poos gedaan) maar omdat hij veel sneller was dan ik is hij doorgelopen.
Vanuit Malden is het eigenlijk nog maar 1 lange rechte weg naar de finish (een km of 8,5)
Nog 1 laatste stop bij de KWBN en dan op naar het eind.
Gezelligheid ten top!!
Gezelligheid ten top!!
Bijzonder blijft het om langs het Radboud Ziekenhuis te lopen, zij hebben altijd een aantal tenten buiten staan waarin dan patiënten in een rolstoel of met een bed worden neergezet om ook even mee te genieten.
Het laatste stuk was druk maar gezellig, al is het ivm de blaren wel lastig omdat je niet echt je pas kan houden.
Bij binnenkomst op de Wedren stond pa al te wachten. Ik heb me afgemeld, mn medaille in ontvangst genomen, we hebben de wandelboekjes af laten stempelen en zijn wat gaan drinken
Op de camping aan gekomen hebben we met ma en Ilse wat gedronken, gedouched gegeten en daarna naar de borrel die de camping organiseerd voor alle lopers en belangstellenden
Een gezellige avond, maar het niet laat gemaakt.
Deze 4daagse van mij werd mede mogelijk gemaakt door
* Mijn gezin, dat me de ruimte heeft gegeven om te trainen en deze week van huis te zijn
* Mijn ouders.. Pa voor het trainen en Ma voor de fantastische verzorging samen met Ilse
* Alexander en Guido van het Sport Medisch Centrum in Oegstgeest voor hun harde werk om mij op een goede manier naar Nijmegen te krijgen
* Mijn collega's Tessa, Peter en Martijn, voor hun thuisbrengservice na mn wekelijkse trainingsloopje
* Famile, vrienden, bekenden en collega's die me op welke manier dan ook (Appjes, berichten, reacties op FB, telefoontjes end) gesteund hebben
* Masseur Toon op de camping, voor het losmasseren van mn stramme spieren en het behandelen van mn blaren
IEDEREEN BEDANKT!!!
Het laatste stuk was druk maar gezellig, al is het ivm de blaren wel lastig omdat je niet echt je pas kan houden.
mensen zoeken de gekste plekken om te kijkej
Bij binnenkomst op de Wedren stond pa al te wachten. Ik heb me afgemeld, mn medaille in ontvangst genomen, we hebben de wandelboekjes af laten stempelen en zijn wat gaan drinken
Op de camping aan gekomen hebben we met ma en Ilse wat gedronken, gedouched gegeten en daarna naar de borrel die de camping organiseerd voor alle lopers en belangstellenden
Een gezellige avond, maar het niet laat gemaakt.
Aankomst op de camping
Deze 4daagse van mij werd mede mogelijk gemaakt door
* Mijn gezin, dat me de ruimte heeft gegeven om te trainen en deze week van huis te zijn
* Mijn ouders.. Pa voor het trainen en Ma voor de fantastische verzorging samen met Ilse
* Alexander en Guido van het Sport Medisch Centrum in Oegstgeest voor hun harde werk om mij op een goede manier naar Nijmegen te krijgen
* Mijn collega's Tessa, Peter en Martijn, voor hun thuisbrengservice na mn wekelijkse trainingsloopje
* Famile, vrienden, bekenden en collega's die me op welke manier dan ook (Appjes, berichten, reacties op FB, telefoontjes end) gesteund hebben
* Masseur Toon op de camping, voor het losmasseren van mn stramme spieren en het behandelen van mn blaren
IEDEREEN BEDANKT!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten